Placenta als tweelingdeel
Ervaringen in de periode van conceptie tot en met de geboorte werken door in ons leven. Het belang van de placenta bijvoorbeeld blijkt voor ons, zowel in fysieke als in psychologische zin veel groter dan ik me tot voor kort realiseerde. Het effect van een voortijdige scheiding kan als een trauma doorwerken tot in de volwassenheid. Ik heb gemerkt dat dat bijvoorbeeld voor mij persoonlijk gold. Als begeleider van opstellingen en individueel werk, heb ik gezien dat het ook bij anderen voorkomt. Ik ben er daardoor van overtuigd geraakt dat het belangrijk is dat wij ons dit opnieuw bewust worden. Ik hoop dat we onze kinderen een geleidelijk afscheid van hun placenta gunnen, ook als dat betekent dat we eraan zullen moeten wennen.
Wanhoop
Een jaar geleden merkte ik dat ik op sommige momenten in een diep gevoel van wanhoop kon wegzakken. Het verbaasde en verontrustte mij omdat ik al veel innerlijk werk had gedaan. Hoe kon het dat ik soms in zo’n diepte kon vallen, dieper dan andere gevoelens waar ik in het verleden last van had gehad? Wat was er aan de hand? Het leek erop dat een gevoelslaag aan de oppervlakte was gekomen, die gekend wilde worden.
Opstelling over de wanhoop
Ik bracht mijn vragen over dit gevoel in bij een familieopstelling. Tijdens de opstelling bleek er naast mijn representant een lege plek te zijn. Er werd iets onbekends gemist. Toen iemand op de lege plek werd opgesteld, leek het alsof het om een deel van een tweeling ging. De begeleider van de opstelling vertelde dat opstellingen wel vaker onthulden dat er sprake was van een tweelingdeel dat blijkbaar voortijdig afstierf. Ik herkende het niet. Het resoneerde niet in mij als ‘waar’. Ik ging naar mijn moeder om te vragen of ze een bloeding had gehad. Ze ontkende stellig. Ik wist niet goed wat ik hiermee moest, maar liet het rusten. Belangrijk was dat de intense wanhoop verdween. De opstelling had dus wel effect, ook al resoneerde het niet merkbaar in mij.
Opstelling over verdriet
Daarna begeleidde ik zelf een keer een opstelling waarin een vrouw wilde onderzoeken waarom ze onbegrijpelijk verdriet voelde. Ik liet haar het verdriet opstellen. Het ontpopte zich in de opstelling als een tweelingdeel, een wezen waarmee ze in de baarmoeder zat. Ze kon er zich nauwelijks van losmaken.
Afscheid van de placenta
Tijdens het bekijken van een uitzending van Labyrint, meen ik, viel ineens het kwartje. Er was te zien dat Joodse mannen een placenta ritueel gingen begraven. Ze zien de placenta als een wederhelft van het kindje, het tweelingdeel dat sterft op het moment dat het kindje in het leven komt. Ook hoorde ik toen dat de placenta een deel van het kindje is, niet van de moeder.
Mijn tranen verraadde dat dit de informatie was die paste bij de wanhoop die ik gevoeld had, maar niet begrepen. Ik besefte dat het tweelingdeel in mijn opstelling geen baby was, maar de placenta. De placenta betekende voelbaar veel voor mij: zij is meer dan een stuk vlees waardoor de voeding van mijn moeder tot mij kwam, zoals ik het altijd had gezien. Ik voelde in mijn hele lichaam dat dit een 'wezen' is, iets waar geestkracht in zit, iets waarmee ik een intense gevoelsverbinding had. De scheiding ervan had blijkbaar een sterk gevoel van wanhoop teweeg gebracht die ik 56 jaar onbewust van de oorsprong had meegedragen. De opstelling had me ervan bevrijd.
Lotusbevalling
Op internet ben ik op zoek gegaan. Wat is hierover al bekend? Wikipedia vermeldt dat de placenta inderdaad wordt aangemaakt door het embryo.
Een praktische uitwerking van deze informatie vond ik in de lotusbevalling. De navelstreng wordt niet doorgeknipt en de placenta blijft bij het kindje tot de navelstreng vanzelf loslaat. Het is een vorm van bevallen die in Nieuw-Zeeland en Australië regelmatig wordt toegepast.
Anouk Plantinga deelt hierover informatie op haar website www.lotusbevalling.nl.
Anne Myrthe Korteweg besteedt hieraan een hoofdstuk in haar boek 'Vrije Geboorte'.
Nienke Stoop geeft hier helder informatie.
Deze drie vrouwen wonen in het oosten van het land.
Kent iemand ook vrouwen in het zuiden, noorden of westen van het land, die hiermee ervaring hebben?
