Na het patriarchaat
Er zwelt een boodschap aan in de wereld: terugkeer van het vrouwelijkeen van vrouwen. The Sacred Feminine is on her way. Hoewel er spiritueel gezien een kern van waarheid in zit, komt de focus op terugkeer van iets ouds: vrouwen aan de macht. Is dat het antwoord op de problemen van deze tijd?
Op de website van De Volkskrant staat vandaag een bericht over de androgyne Antony (Antony & The Johnsons). Hij raakt mijn ziel met zijn stem en performance, dus ik was benieuwd.
De boodschap van Antony zou zijn: Vrouwen aan de leiding. Die boodschap hoor ik steeds meer en vrouwen beginnen er geloof in te krijgen. Ze verzamelen zich en bevestigen elkaar in hun kracht en vermogen tot het helen van de wereld.
Matriarchaat en patriarchaat
Er was een tijd dat vrouwen de leiding hadden en dat het vrouwelijke vereerd en centraal stond. Dat was in het matriarchaat. Dat begon zo’n beetje toen de mensheid geboren werd, duizenden jaren geleden. Het eindigde toen de mensheid zich aan het einde van haar kindertijd losmaakte uit de moeder-energie. De aandacht was nog deels gericht op de moeder-Godin, maar het grootste deel van de mensheid raakte aangetrokken tot de wereld van de vader-God. Vaak werd daarbij de moeder-Godin verguisd of vergeten. Het lijkt erop dat we wereldwijd aan het einde komen van deze patriarchale fase.
Waar bewegen we nu naar toe?
Een groot deel van de mensheid verwacht en verlangt dat we aan het begin staan van iets nieuws. De focus schiet in bepaalde kringen bijna automatisch terug naar de andere pool: het vrouwelijke en vrouwen. Vrouwen komen meer en meer samen, vormen groepen, reizen als wijze grootmoeders door de wereld, noemen zichzelf wild en wijs. En er zijn ook mannen die het vrouwelijke en het belang van vrouwen benadrukken, zoals dus bijvoorbeeld Antony. Ik heb zelf deze boodschap ook meer dan twintig jaar in eigen kring uitgedragen. Maar sta ik daar nog wel achter?
Het is inderdaad noodzakelijk dat er meer aandacht, erkenning en eerbied voor het vrouwelijke in de wereld komt, dus ook voor vrouwen, Moeder Aarde, water, de ziel en alles wat de vrouwelijke aspecten van het Al uitdrukt. En het klopt ook dat het noodzakelijk is dat vrouwen hun plaats krijgen en innemen.
Maar voor mannen en het mannelijke is dat eveneens noodzakelijk. De afgelopen eeuwen is het mannelijke ernstig verstoord en zelfs gestoord geraakt. Het is daarom noodzakelijk dat ook het mannelijke aandacht, erkenning en eerbied ontvangt, en dat mannen hun plaats krijgen en innemen.
Het is nodig dat we allemaal in onze kracht en op onze plaats komen, want de nood is hoog en het einde van de bestaande situatie nabij. Waar bewegen we naar toe? Terug naar het vrouwelijke? Terug naar het matriarchaat?
Dat is niet waar ik naar uitzie. Geen herhaling van oude zetten. Geen terugkeer naar het matriarchale, geen strijd tussen de seksen. We weten al lang dat het uitloopt op pijn. Vervullen zal het ons in elk geval niet. Wanneer we iets anders willen moeten we ons anders richten. We zijn op weg naar een nieuw tijdperk. Echt nieuw! En dan gaat het niet meer om wat al geweest is. Het gaat niet meer om mannelijk of vrouwelijk, niet meer om man of vrouw, niet om jou of mij. Het gaat niet meer om OF.
Het gaat om EN, om de Verbinding, de Vervulling van de ruimte er tussen. Het gaat om de Dans tussen de polen, die de heelheid en heiligheid, waarin wij verblijven, voelbaar maakt. Wanneer wij onszelf met dit heilige, heilzame Heil bewust weten te verbinden en ons erdoor laten leiden, zal het genezingsproces, het helen van de Aarde, van onszelf en onze relaties synchroon plaatsvinden. Is dit Heil vrouwelijk van aard? God zal het weten.
